Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008


Με αφορμή το νέο νόμο Τζελμίνι για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και τη συνολική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που προωθείται, μαθητές, εκπαιδευτικοί και φοιτητές έχουν βγει στους δρόμους της Ιταλίας το τελευταίο διάστημα, απαιτώντας δημόσια και δωρεάν παιδεία ενάντια στα σχέδια περικοπών της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι.

Αποκορύφωμα των ως τα τώρα κινητοποιήσεων η προηγούμενη εβδομάδα: στην πορεία της Τρίτης η κυβέρνηση ‘αμόλησε’ μπάτσους και οπλισμένους με αλυσίδες και καδρόνια φασίστες ενάντια στους φοιτητές, με αποτέλεσμα πολλούς τραυματίες και συλλήψεις, ενώ στην ειρηνική πορεία της Πέμπτης εκατομμύρια Ιταλών (ένα εκατομμύριο μόνο στη Ρώμη) διαδήλωσαν σε πόλεις σε όλη τη χώρα, ζητώντας την παραίτηση της υπ.Παιδείας Τζελμίνι και του υπ.Οικονομικών Τρεμόντι. Καθιστικές διαμαρτυρίες, περικύκλωση του υπουργείου Παιδείας και του Χρηματιστηρίου, η απεργία των δασκάλων με 90% συμμετοχή, η γενική απεργία της Πέμπτης από όλα τα εργατικά συνδικάτα, καταλήψεις σχολείων και πανεπιστημίων, συμβολικές καταλήψεις σε αποβάθρες τρένων και λοιπές κινητοποιήσεις δεν ήταν αρκετές για να σταματήσουν την κυβέρνηση, που προχώρησε σε ψήφιση της μεταρρύθμισης Τζελμίνι. Παράλληλα, οι ακροδεξιοί δε μένουν στις βίαιες επιθέσεις στους διαδηλωτές: ομάδες φοιτητών με μπλογκ, ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο και δηλώσεις στα τηλεοπτικά κανάλια, ζητούν να τους εξασφαλισθεί το «δικαίωμα στη μελέτη» και να σταματήσουν να διακόπτονται τα μαθήματα, λόγω των καταλήψεων.

Ολόκληρη η εκπαιδευτική κοινότητα, από την πρώτη ως την τρίτη βαθμίδα, και τα εργατικά συνδικάτα δηλώνουν ενωμένοι και αποφασισμένοι να μην εφαρμοστεί η μεταρρύθμιση.

Συγκεκριμένα, η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση περιλαμβάνει: περικοπές 7,8 δισεκ. ευρώ από τις δαπάνες για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, 1,8 δισεκ. ευρώ από τις δαπάνες για τα πανεπιστήμια, απολύσεις 130.000 δασκάλων και διοικητικού προσωπικού, μείωση των μόνιμων και πρόσληψη εποχικών καθηγητών στα πανεπιστήμια, μείωση των ωρών διδασκαλίας στα νηπιαγωγεία, δημοτικά και γυμνάσια, κλείσιμο σχολείων σε αγροτικές περιοχές και διάφορα υποβαθμιστικά για την ποιότητα της εκπαίδευσης μέτρα (επαναφορά του 1 αντί 3 δασκάλων ανά τάξη δημοτικού, επανεμφάνιση της σχολικής ποδιάς και του βαθμού διαγωγής και πρόσβασης στην επόμενη τάξη).

Με τα νέα μέτρα, υπονομεύεται περαιτέρω η δημόσια παιδεία και προωθείται η «λύση» του ιδιωτικού σχολείου-πανεπιστημίου. Μπροστά στην κρίση που δημιούργησε το ίδιο το σύστημα, η αλαζονική κυβέρνηση Μπερλουσκόνι προκαλεί: αποφασίζει να κόψει από το δημόσιο για να δώσει άμεσα ή έμμεσα στον ιδιωτικό τομέα, βγάζει στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους και καταστέλλει τη φωνή της νεολαίας και των εργαζομένων που αντιδρούν. Δε θα τους περάσει όμως. Από την Γαλλία ως την Ελλάδα, από την κατάργηση του Συμφώνου Πρώτης Εργασίας ως την ανακοπή της Αναθεώρησης του Συντάγματος, οι νεολαιίστικοι και εκπαιδευτικοί αγώνες – πάντα δείκτες της αγανάκτησης της καταπιεζόμενης πλειοψηφίας - έχουν δείξει ότι μπορούν να νικούν!



Avanti poppolo!!

Στα σχέδια που μας ετοιμάζουν,

θα μας βρίσκουν μπροστά τους!!




Κ.ΑΡ.Α.ΒΙ.–Ε.Α.Α.Κ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ότι και να κάνουν πάντα θα μας βρίσκουν μπροστά τους.. σε όποια χώρα κι αν είναι!!!...